Prowadzący: mgr Agnieszka Frybel, mgr Beata Mokrzan

Trochę historii...

Metoda EEG BIOFEEDBACK należy do metod neurotechnologicznych i powatała w latach 60-tych w ośrodku szkolenia astronautów NASA w USA, następnie weszła do medycyny klinicznej. Od tamtej pory była wykorzystywana w krajach rozwiniętych przez pedagogów, psychologów, logopedów i rehabiloitantów jako ważna metoda diagnostyczna, profilaktyczna

Co to jest EEG BIOFEEDBACK?

Trening EEG BIOFEEDBACK

Trenujący uczy się panować nad falami mózgowymi w procesie samouczenia się za pomocą sprzężenia zwrotnego. Fale mózgowe odbierane są przez elektrody przyklejone do głowy, następnie wzmacniane i rejestrowane przez komputer. Komputer przetwarza dalej sygnał i zapewnia sprzężenie zwrotne. Sprzężenie zwrotne jest informacją o stanie czynności bioelektrycznej mózgu przedstawioną graficznie trenowanemu pod postacią wideogry. Pacjent śledzi wideogrę na monitorze i próbuje kierowac nią własną wolą i umysłem. za dobrze wykonane zadanie, łączące się z powstawaniem pożądanych i hamowaniem niepożądanych pasm fal mózgu, otrzymuje nagrodę - punkty sygnalizowane dźwiękowo i niekiedy dotykowo. przy wzroście niepożądanych pasm, pacjent nie odnosi sukcesów w grze. w ten sposób mózg sam rozwija proces uczenia się - wysyłania najbardziej odpowiednich częstotliwości fal mózgowych.

Zastosowanie metody EEG BIOFEEDBACK

1. Dla osób zdrowych (dzieci, młodzież, dorośli):

• poprawa szybkości uczenia się, zapamiętywania i przypominania materiału, również w zakresie nauki języków obcych
• poprawa koncentracji uwagi i jej utrzymania
• poprawa szybkości myśłenia i kreatywności
• podniesienie samooceny, samopoczucia i wiary we własne siły
• poprawa kondycji umysłowej i fizycznej
• pokonanie stresu, tremy lęków
• przygotowanie do uzyskania lepszych wyników sportowychprzygotowanie do uzyskania lepszych wyników przez uczniów szkół muzycznych

2. Dla poprawy zdrowia w zaburzeniach psychosomatycznych i psychologicznych (dzieci, młodzież, dorośli):

• przy zaburzeniach uwagi i koncentracji
• przy nadpobudliwości ruchowej, agresji, apati (zespoły ADHD, ADD)
• w problemach szkolnych (gorsze wyniki w nauce, dysleksja, dysgrafia itp.)
• przy przewlekłych bólach głowy i migrenach, zaburzeniach snu, przy zespole chronicznego zmęczenia
• przy stanach lękowych, natręctwach, depresji
• przy terapii uzależnień (alkoholizm, narkomania)
• przy zaburzeniach przyjmowania pokarmów (bulimia, anoreksja)
• przy tremie, napięciu wewnętrznym, złej samoocenie

2. W chorobach naurologicznych i psychicznych:

• w mózgowym porażeniu dziecięcym
• w padaczce (również lekoopornej)
• w upośledzeniu umysłowym
• w rehabilitacji po operacji mózgu
• w rehabilitaci po udarach mózgu
• w chorobach wieku późnodojrzałego: parkinsonizm, wczesnych stadiach choroby Alzheimera i innych